4857 sayılı İş Kanunu’nun 2 nci, 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunun m.3/1.h maddelerinde işyeri, “mal veya hizmet üretmek amacıyla maddi olan ve olmayan unsurlar ile çalışanın birlikte örgütlendiği, işverenin işyerinde ürettiği mal veya hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve aynı yönetim altında örgütlenen işyerine bağlı yerler ile dinlenme, çocuk emzirme, yemek, uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden ve mesleki eğitim yerleri ve avlu gibi diğer eklentiler ve araçları da içeren organizasyonu” olarak tanımlanmıştır. Buradaki temel ölçüt, işin görülmesi ile bağlantısı bulunan yerler işyerinden sayılır. İşyeri içinde bulunan lojmanlar işyerinden sayılmaz (Y.9.HD.,21.10.1968 ve 7602 E.,10056 K.). Zira bu konutun (lojmanın) işyerine yakınlığı burayı işyeri haline getirmez.

Öte yandan işyeri sınırları içerisinde alkol alan işçinin alkol aldığı yer kendisine kalması için tahsis edilmiş bir konut olup işyeri niteliğinde değildir. Bu mekân işçinin özel hayatının geçtiği konutu niteliğindedir. Konutun işyerine yakınlığı burayı işyeri haline getirmez. Ayrıca işçi dinlenme saatlerinde alkol almış olup, bu olay mesai saatleri dahilinde gerçekleşmediği gibi işçi iş başında da değildir. Bahis mevzu konunun özel hayatının gizliliği kapsamında olduğunun değerlendirilmesi gerekir.

Sonuç itibariyle Yargıtay, işyeri sınırları içerisinde işçiye kalması için tahsis edilen lojmanın onun özel hayatını geçirdiği bir mekân olduğunu ve bu durumun özel hayatın gizliliği kapsamında değerlendirilmesi gerektiğini ayrıca buranın işyeri sayılmayacağını kararlaştırmıştır. Yargıtay’a göre, işçiye tahsis edilen lojmanın işyerine yakın olması burayı işyeri haline getirmeyeceği gibi işçinin dinlenme sürelerinde burada alkol almış olması da işverene sözleşmeyi haklı ya da geçerli nedenle fesih yetkisi vermez (Y.9.HD.12.06.2017/E.2016/14655, K.2017/10166).