193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun m.23/10 nolu bendinde yer alan değişiklik öncesi hüküm gereğince; hizmet erbabının toplu olarak işyerlerine gidip gelmelerini sağlamak amacıyla işverenler tarafından yapılan taşıma giderleri gelir vergisinden istisna edilmiş idi. Bu kez 05.12.2019 tarihinde TBMM‘de kabul edilen ve 07.12.2019 tarihinde Cumhurbaşkanı’nca onaylanarak Resmî Gazete’de yayımlanan 7194 sayılı sayılı Kanun ile 193 Sayılı GVK ’nın 23/10’uncu bendinde değişikliğe gidilerek, istisnanın kapsamı genişletilmiştir.

Bu çerçevede, şayet işverenler toplu taşıma hizmetini kendileri vermiyor ya da dışarıdan servis hizmeti de almıyorlarsa ve işçilerine bunun yerine akbil, bilet, taşıma kartı veya bu amaçla kullanılan ödeme araçları temin ediyorlarsa, miktarı günlük 12 TL’yi (yeniden değerleme oranıyla artırılmış) geçmemek kaydıyla ödenen ulaşım bedeli gelir vergisinden istisna tutulmuştur. Ancak bu bedeli aşan ulaşım ücretleri gelir vergisine tabi tutulacağı gibi işçilere ulaşım bedeli olarak nakden yapılan ödemeler ve bu amaçla sağlanan menfaatler de ücret olarak vergilendirilecektir.

Bahse konu düzenleme 1 Ocak 2020 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiş bulunmaktadır. Değişiklik öncesinde sadece işçilerin toplu olarak işyerine gidip gelmelerini sağlamak amacıyla işverenler tarafından yapılan taşıma  giderleri gelir vergisinden istisna edilmiş iken, uygulamanın kapsamının genişletilmesiyle birlikte, işverenlerce toplu taşıma hizmeti verilmeyen durumlarda, çalışılan günlere ait bir günlük ulaşım bedelinin 12 TL’yi aşmaması ve buna ilişkin ödemenin toplu taşıma kartı,  akbil, bilet gibi ödeme araçlarıyla yapılması kaydıyla gelir vergisinden istisna tutulmuştur. Örneğin günlük 12 TL ulaşım bedel karşılığı akbil (bilet) verilerek 26 gün işyerine gelen bir işçi için 312 TL gelir vergisinden istisna edilecektir. Bu konuda usul ve esasları belirlemeye Hazine ve Maliye Bakanlığı yetkilidir.