4857 sayılı İş Kanunu’nun 55 inci maddesinde yıllık izin bakımından çalışılmış gibi sayılan haller düzenlenmiştir. Buna göre, aşağıdaki süreler yıllık ücretli izin hakkının hesabında çalışılmış gibi sayılır:

a) İşçinin uğradığı kaza veya tutulduğu hastalıktan ötürü işine gidemediği günler (Ancak, 25 inci maddenin (I) numaralı bendinin (b) alt bendinde öngörülen süreden fazlası sayılmaz.).

b) Kadın işçilerin 74 üncü madde gereğince doğumdan önce ve sonra çalıştırılmadıkları günler.

c) İşçinin muvazzaf askerlik hizmeti dışında manevra veya herhangi bir kanundan dolayı ödevlendirilmesi sırasında işine gidemediği günler (Bu sürenin yılda 90 günden fazlası sayılmaz.).

d) Çalışmakta olduğu işyerinde zorlayıcı sebepler yüzünden işin aralıksız bir haftadan çok tatil edilmesi sonucu olarak işçinin çalışmadan geçirdiği zamanın onbeş günü (işçinin yeniden işe başlaması şartıyla).

e) 66 ncı maddede sözü geçen zamanlar.

f) Hafta tatili, ulusal bayram, genel tatil günleri.

g) 3153 sayılı Kanuna dayanılarak çıkarılan yönetmeliğe göre röntgen muayenehanelerinde çalışanlara pazardan başka verilmesi gereken yarım günlük izinler.

h) İşçilerin arabuluculuk toplantılarına katılmaları, hakem kurullarında bulunmaları, bu kurullarda işçi temsilciliği görevlerini yapmaları, çalışma hayatı ile ilgili mevzuata göre kurulan meclis, kurul, komisyon ve toplantılara yahut işçilik konuları ile ilgili uluslararası kuruluşların konferans, kongre veya kurullarına işçi veya sendika temsilcisi olarak katılması sebebiyle işlerine devam edemedikleri günler.

ı) (Değişik: 4/4/2015-6645/35 md.) Ek 2 nci maddede sayılan izin süreleri,

j) İşveren tarafından verilen diğer izinler ile 65 inci maddedeki kısa çalışma süreleri.

k) Bu Kanunun uygulanması sonucu olarak işçiye verilmiş bulunan yıllık ücretli izin süresi.

Ülkemizde 16 Mart 2020 tarihinden itibaren pandeminin ilanından sonra işyerlerinde kapanmalar, işin azaltılması, faaliyetin kısmen ya da tamamen durdurulması, ücretsiz izin uygulamaları ve yoğun olarak da kısa çalışma uygulamaları başlamıştır. İşçilerin kısa çalışmada kaldığı sürelerin izin ya da kıdem süresinden sayılıp sayılmayacağı ile pandemi gerekçesi ile faaliyeti geçici olarak askıya alınan işyerlerinde işçilerin işe gidemediği günlerin hizmet süresinden sayılarak yıllık ücretli izin hesabında dikkate alınıp alınmayacağı konusu tartışılmaya başlanmıştır.

4857 sayılı Kanun m.55/-j’de, “İşveren tarafından verilen diğer izinler ile 65 inci maddedeki kısa çalışma süreleri” nin yıllık ücretli izin hesabında çalışılmış gibi sayılacağı düzenlenmiştir. Bu sürelerin kıdem tazminatı hesabında dikkate alınması gerektiği de Yargıtay’ın kararlarına yansımıştır. (Y9HD.14.7.2011, E.2010/50993, K.2011/27305).

Bununla birlikte, Sokağa çıkma yasaklarında geçen süreler ile faaliyeti durdurulan işyeri işçilerinin işe gidemediği günlerin hizmet süresine dahil edilerek yıllık ücretli izin hesabında dikkate alınıp alınmayacağı ise, uygulamada sıkça sorulan sorular arasındadır. 4857 sayılı Kanun m.55/1-d’de, “Çalışmakta olduğu işyerinde zorlayıcı sebepler yüzünden işin aralıksız bir haftadan çok tatil edilmesi sonucu olarak işçinin çalışmadan geçirdiği zamanın onbeş günü işçinin yeniden işe başlaması şartıyla yıllık ücretli izin hesabında çalışılmış gibi sayılacağı hüküm altına alınmıştır (Geniş bilgi için bkz. SÜMER, Haluk Hadi, KAYIRGAN, Hasan, İşçilik Alacakları ve Hesaplamaları, Ankara 2020).

Sonuç olarak, 4857 sayılı Kanun m.55/1-d uyarınca, çalışmakta olduğu işyerinde zorlayıcı sebepler yüzünden işin aralıksız bir haftadan çok tatil edilmesi sonucu olarak işçinin çalışmadan geçirdiği zamanın onbeş günü işçinin yeniden işe başlaması şartıyla, yıllık ücretli izin hesabında çalışılmış gibi sayılır. Nitekim Covid-19 nedeniyle işyerinde faaliyetin durdurulması halinde, tekrar işe başlamak şartıyla işe gidilemeyen sürelerden onbeş gün yıllık izin hesabında çalışmış gibi kabul edilecektir.